Vanmorgen een telefoontje van Jan, ik kan bijna geen weg meer! Mijn hart sloeg al iets harder maar geen panniek ze mesten me hier dik: inderdaad de inwoners van Chalait zijn gul en vriendelijk en kan bijna geen weg meer van eten. Gisteren aangekomen in het klooster de nonnekes hebben hem gisteren nog goed gesoigneerd met een charcuterie-schotel nog een warme maaltijd en een dessert, met vanmorgen een stevig ontbijt en een nonneke die nog een km mee stapte om Jan op de goede weg te zetten kan zijn dag niet meer stuk. We wensen hem alvast verder veel sucses toe.
Het dagelijks verslag van Jan ontvangen: aangekomen omstreeks 14u in La Clotte een dorpje gelegen in het departement Charente Maritime met een 615 inwoners. Clotois zo noemt men de inwoners, bij het eerste telefoontje van Jan kreeg ik te horen dat het daar helemaal dood is een apotheek een café tabac dat is alles, dus kregen al een beetje bang dat het niet gemakkelijk zou zijn een slaapplaats te vinden.
Eerst eens mijn hoofd binnensteken bij de apotheek, kreeg te horen dat er een tiental km verder een chambre 'dhotes is, maar dar ziet Jan dus niet zitten maar toch: de velichting! in het dorp beetje zoekend kom ik aan een soort parochiezaal waar er een vergadering bezig was van de plaatselijke vrouwenbond. Dus mijn lichtje daar opsteken, je gelooft het of niet maar de vrouwen hebben een agendapunt toegevoegd van de vergadering: slaapplaats zoeken voor een pelgrim. Maar de oplossing liet niet lang op zich wachten kreeg de sleutel van de kleedkamers van een plaatselijk voetbalclubje en mag daar slapen douches en veldbedden aanwezig, wat moet ik meer hebben.
Het dagelijks verslag van Jan ontvangen: aangekomen omstreeks 14u in La Clotte een dorpje gelegen in het departement Charente Maritime met een 615 inwoners. Clotois zo noemt men de inwoners, bij het eerste telefoontje van Jan kreeg ik te horen dat het daar helemaal dood is een apotheek een café tabac dat is alles, dus kregen al een beetje bang dat het niet gemakkelijk zou zijn een slaapplaats te vinden.
Eerst eens mijn hoofd binnensteken bij de apotheek, kreeg te horen dat er een tiental km verder een chambre 'dhotes is, maar dar ziet Jan dus niet zitten maar toch: de velichting! in het dorp beetje zoekend kom ik aan een soort parochiezaal waar er een vergadering bezig was van de plaatselijke vrouwenbond. Dus mijn lichtje daar opsteken, je gelooft het of niet maar de vrouwen hebben een agendapunt toegevoegd van de vergadering: slaapplaats zoeken voor een pelgrim. Maar de oplossing liet niet lang op zich wachten kreeg de sleutel van de kleedkamers van een plaatselijk voetbalclubje en mag daar slapen douches en veldbedden aanwezig, wat moet ik meer hebben.
Al voor eten gezorgd brood worst en een goeie fles Frans water (rood van kleur), de was al gedaan en nu aan het genieten van de stilte langs een kabbelende waterkant
Morgen richting Libourne een tocht van 28 km.
1 opmerking:
Schitterend verhaal alweer.
Maakt een fantastisch avontuur mee!
Een reactie posten